Een handig overzicht met de eerste zin(nen) van het hoofdstuk als geheugensteuntje, vraagt u? Ziezo!
Hoofdstuk 1
Den Bar zonder bende. De combinatie van de akelige stilte en de overheersende sensatie van onbegrijpelijk gemis maken zich langzaam meester van haar lichaam.
Hoofdstuk 2
“Dat is ‘t dan wat den business in ‘t wit betreft”, besluit Anita het eerste deel van de vergadering met de nadruk op het voorlaatste woord.
Hoofdstuk 3
Aarzelend volgt Bonnie een met tal van winkeltasjes van luxueuze kledingmerken beladen Desirée, een trendy pand binnen.
Hoofdstuk 4
Zin in een nieuw avontuur in mijn wereld? Cx.”
Hij heeft opnieuw zeker twee weken gewacht met iets van zich te laten horen.
Hoofdstuk 6
Met een gelukzalig gevoel en nog steeds helemaal betoverd door de wereld van Charlie ploft Bonnie na haar onverwacht, maar oh-zo romantisch uitje, uitgeteld op haar bed.
Hoofdstuk 7
Ondanks dat ze het stuur met brute kracht omklemt, trillen Anita’s handen oncontroleerbaar. Vanuit haar ooghoek ziet Bonnie hoe ze helemaal rood is aangelopen.
Hoofdstuk 8
Met man en macht tracht ze haar trillende handen onder controle te krijgen. Haar ene hand, die langs haar zij hangt, is verstrengeld in de zijne.
Hoofdstuk 9
In één snelle beweging haalt Bonnie de revolver uit haar handtas en richt het op de man recht voor haar die meteen zijn handen in de lucht gooit.
Hoofdstuk 10
“Op drie weken tijd zijn we maar liefst vijf zaakvoerders verloren. Vijf!”, roept Paulien. “Ik heb geen adressenboekje waar ik uit kan putten om op zo’n korte tijd vervangers te vinden.”
Hoofdstuk 11
Bonnie kijkt op van de met spek en eieren gevulde pan, als Charlie van achter de hoek van de keukenwand verschijnt.
Hoofdstuk 12
Namen tollen door Bonnies hoofd. De champagne, die deze avond al rijkelijk gevloeid is, bevordert haar kortetermijngeheugen allerminst.
Hoofdstuk 13
De familiaire sfeer in de studio werkt aanstekelijk. Ondanks het inmiddels al een maand of twee geleden is dat Bonnie de studio achter zich heeft gelaten en bij Charlie is ingetrokken, is er veel veranderd.
Hoofdstuk 14
Zwarte kledij en donkere gezichten onder gigantische paraplu’s in dezelfde grauwe tinten. Ondanks het nog maar begin september is, geeft de zon vandaag niet thuis.
Hoofdstuk 15
“Tijd voor een aperitief”, spreekt Charlie het volledige chartervliegtuig aan door de intercom.
Hij komt tevoorschijn in het ruim met in zijn kielzog enkele stewardessen met champagneflessen en -glazen.
Hoofdstuk 16
De wens van Charlie’s vader Adam om langs te komen voor een etentje, wordt meteen na hun huwelijksreis vervuld. Al moest Bonnie daarvoor wel zwaar inpraten op haar kersverse man.
Hoofdstuk 17
Twee politiemannen staren Bonnie met grote ogen aan. De man in de hoek van de verhoorruimte is zo’n typische flik inclusief gedateerde bril, dikke snor en stevige bierpens.
Hoofdstuk 18
Na een paar stevige overuren op ‘den bureau’ in den Bar beslist Bonnie, gezien haar stoere echtgenoot haar via sms heeft laten weten dat hij enkel nog in staat is om gedachteloos naar een televisiescherm te staren, een kijkje te gaan nemen in Bada Bing.
Hoofdstuk 19
Bonnie schrikt van haar reflectie. Ze ziet er scherper uit, té scherp. Ze zou het graag steken op de make-up die Amy net zorgvuldig heeft aangebracht, maar ze weet wel beter.
Hoofdstuk 20
Om klokslag twaalf uur staat de gemillimeterde Charlie in de deuropening van den Bar. Hij ziet er toch wat beter uit dan vannacht, merkt Bonnie meteen.
Hoofdstuk 21
Zenuwachtig plukt Bonnie een onzichtbaar pluisje van haar gloednieuwe jurk. Het is een toppertje, om het met de woorden van Charlie te zeggen.
Hoofdstuk 22
“Kijk wie ze nu binnen gooien om de dag te redden”, zegt Koen ironisch.
Schoorvoetend komt Bonnie Bada Bing binnen.
Hoofdstuk 23
Met man en macht probeert Bonnie haar adem terug onder controle te krijgen. Het rustige nummer op radio helpt haar erbij. Ze weet niet wat zeggen.
Hoofdstuk 24
Half bevroren door het strenge winterweer is Bonnie blij wanneer ze de open haard ziet branden in de leefruimte. Haar oog valt op een briefje op het kookeiland.
Hoofdstuk 25
Aan elk spiertje in Charlie’s lichaam kan Bonnie merken dat zijn zenuwen een verhoogde staat van spanning bereikt hebben.
Hoofdstuk 26
Het irritante geluid van Charlie’s wekker haalt Bonnie uit haar onrustige slaap. ‘D-day’ is het eerste wat door haar hoofd schiet.
Hoofdstuk 27
Ze hoort het donderen in Keulen als ze voor de derde keer de deurbel hoort en er eindelijk in slaagt een voet uit bed te zetten.